پایگاه اطلاع رسانی شیعیان
روایتی از مظلومیت امیرالمؤمنین علی (ع) از زبان ایشان

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شیعیان، ماه مبارك رمضان ماهی است كه شب‌های قدرش با نام مبارك امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب (ع) عجین شده است، به همین مناسبت بر آن شدیم در این بهار قرآن، تفألی بهارانه به نهج‌البلاغه داشته باشیم تا بتوانیم خوشه‌ای از كلام گرانبهای مولا و مقتدای خویش برچینیم.خطبه ۶ و مظلومیت امیرالمؤمنین«وَاللَّهِ لَا أَكُونُ كَالضَّبُعِ تَنَامُ عَلَى طُولِ اللَّدْمِ حَتَّى یصِلَ إِلَیهَا طَالِبُهَا وَیخْتِلَهَا رَاصِدُهَا وَلَكِنِّی أَضْرِبُ بِالْمُقْبِلِ إِلَى الْحَقِّ الْمُدْبِرَ عَنْهُ وَبِالسَّامِعِ الْمُطِیعِ الْعَاصِی الْمُرِیبَ أَبَداً حَتَّى یأْتِی عَلَی یوْمِی فَوَاللَّهِ مَا زِلْتُ مَدْفُوعاً عَنْ حَقِّی مُسْتَأْثَراً عَلَی مُنْذُ قَبَضَ اللَّهُ نَبِیهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَاله حَتَّى یوْمِ النَّاسِ هَذَ» به خدا سوگند از آگاهی لازمی برخوردارم و هرگز غافلگیر نمی‏شوم كه دشمنان ناگهان مرا محاصره كنند و با نیرنگ دستگیرم كند، من همواره با یاری انسان حق طلب، بر سر آن كس می‏كوبم كه از حق روی گردان است و با یاری فرمانبر مطیع، نافرمان اهل تردید را درهم می‏شكنم تا آن روز كه دوران زندگانی من به سر آید، پس سوگند به خدا، من همواره از حق خویش محروم ماندم و از هنگام وفات پیامبر (ص) تا امروز حق مرا از من بازداشته و به دیگری اختصاص دادند.  خطبه ۷۳ و ویژگی‏های امام علی (ع) از زبان خود«لَقَدْ عَلِمْتُمْ أَنِّی أَحَقُّ بِهَا مِنْ غَیرِی وَ وَاللَّهِ لَأُسَلِّمَنَّ مَا سَلِمَتْ أُمُورُ الْمُسْلِمِینَ وَلَمْ یكُنْ فِیهَا جَوْرٌ إِلَّا عَلَی خَاصَّةً الْتِمَاساً لِأَجْرِ ذَلِكَ وَفَضْلِهِ وَزُهْداً فِیمَا تَنَافَسْتُمُوهُ مِنْ زُخْرُفِهِ وَزِبْرِجِهِ» همانا می‏دانید كه سزاوارتر از دیگران به خلافت من هستم، سوگند به خدا به آنچه انجام داده‏اید گردن می‏نهم تا هنگامی كه اوضاع مسلمین رو براه باشد و از هم نپاشد، و جز من به دیگری ستم نشود و پاداش این گذشت و سكوت و فضیلت را از خدا انتظار دارم و از آن همه زر و زیوری كه به دنبال آن حركت می‏كنید، پرهیز می‏كنم.  خطبه ۸۶ و ویژگی‏های امام علی (ع)«وَاعْذِرُوا مَنْ لَا حُجَّةَ لَكُمْ عَلَيْهِ وَأَنَا هُوَ أَ لَمْ أَعْمَلْ فِیكُمْ بِالثَّقَلِ الْأَكْبَرِ وَأَتْرُكْ فِیكُمُ الثَّقَلَ الْأَصْغَرَ وَرَكَزْتُ فِیكُمْ رَايَةَ الْإِیمَانِ وَوَقَفْتُكُمْ عَلَى حُدُودِ الْحَلَالِ وَالْحَرَامِ وَ أَلْبَسْتُكُمُ الْعَافِيَةَ مِنْ عَدْلِی وَفَرَشْتُكُمُ الْمَعْرُوفَ مِنْ قَوْلِی وَفِعْلِی‏ وَأَرَيْتُكُمْ كَرَائِمَ الْأَخْلَاقِ مِنْ نَفْسِی فَلَا تَسْتَعْمِلُوا الرَّأْيَ فِیمَا لَا يُدْرِكُ قَعْرَهُ الْبَصَرُ وَلَا يَتَغَلْغَلُ إِلَيْهِ الفكر» مردم عذر خواهی كنید از كسی كه دلیلی بر ضدّ او ندارید و آن كس من هستم، مگر من در میان شما بر اساس «ثقل اكبر» كه قرآن است عمل نكردم و «ثقل اصغر» عترت پیامبر (ص) را در میان شما باقی نگذاردم، مگر من پرچم ایمان را در بین شما استوار نساختم و از حدود و مرز حلال و حرام آگاهیتان ندادم، مگر پیراهن عافیت را با عدل خود به اندام شما نپوشاندم و نیكی‏ها را با اعمال و گفتار خود در میان شما رواج ندادم و ملكات اخلاق انسانی را به شما نشان ندادم، پس وهم و گمان خود را در آنجا كه چشم دل ژرفای آن را مشاهده نمی‏كند و فكرتان توانایی تاختن در آن راه ندارد، به كار نگیرید،  خطبه ۹۳ و ویژگی‏های علمی و سیاسی امیرالمؤمنین علی (ع)«أَیهَا النَّاسُ فَأَنَاَ فَقَأْتُ عَینَ الْفِتْنَةِ وَلَمْ یكُنْ لِیجْتَرِئَ عَلَیهَا أَحَدٌ غَیرِی بَعْدَ أَنْ مَاجَ غَیهَبُهَا وَاشْتَدَّ كَلَبُهَا فَاسْأَلُونِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی فَوَ الَّذِی نَفْسِی بِیدِهِ لَا تَسْأَلُونِی عَنْ شَی‏ءٍ فِیمَا بَینَكُمْ وَبَینَ السَّاعَةِ وَلَا عَنْ فِئَةٍ تَهْدِی مِائَةً وَتُضِلُّ مِائَةً إِلَّا أَنْبَأْتُكُمْ بِنَاعِقِهَا وَقَائِدِهَا وَسَائِقِهَا وَمُنَاخِ رِكَابِهَا وَمَحَطِّ رِحَالِهَا وَمَنْ یقْتَلُ مِنْ أَهْلِهَا قَتْلًا وَمَنْ یمُوتُ مِنْهُمْ مَوْتاً وَلَوْ قَدْ فَقَدْتُمُونِی وَنَزَلَتْ بِكُمْ كَرَائِهُ الْأُمُورِ وَحَوَازِبُ الْخُطُوبِ لَأَطْرَقَ كَثِیرٌ مِنَ السَّائِلِینَ وَفَشِلَ كَثِیرٌ مِنَ الْمَسْئُولِینَ» ای مردم من بودم كه چشم فتنه را كندم و جز من هیچ كس جرأت چنین كاری را نداشت، آنگ اه كه امواج سیاهی‏ها بالا گرفت و به آخرین درجه شدّت خود رسید، پس از من بپرسید پیش از آن كه مرا نیابید، سوگند به خدایی كه جانم در دست اوست، نمی‏پرسید از چیزی كه میان شما تا روز قیامت می‏گذرد و نه از گروهی كه صد نفر را هدایت یا گمراه می‏سازد، جز آنكه شما را آگاه می‏سازم و پاسخ می‏دهم. و از آنكه مردم را بدان می‏خواند و آنكه رهبریشان می‏كند و آنكه آنان را می‏راند و آنجا كه فرود می‏آیند و آنجا كه بار گشایند و آنكه از آن‌ها كشته شود و آنكه بمیرد، خبر می‏دهم، آن روز كه مرا از دست دادید و نگرانی‏ها و مشكلات بر شما باریدن گرفت و بسیاری از پرسش كنندگان به حیرت فرو رفته می‏گویند، سر انجام چه خواهد شد كه گروه بسیاری از پرسش شوندگان از پاسخ دادن فرو مانند.  خطبه ۱۱۸ و علل نكوهش كوفیان«مَا بَالُكُمْ أَمُخْرَسُونَ أَنْتُمْ فَقَالَ قَوْمٌ مِنْهُمْ یا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ إِنْ سِرْتَ سِرْنَا مَعَكَ فَقَالَ علیه‌السلام مَا بَالُكُمْ لَا سُدِّدْتُمْ لِرُشْدٍ وَلَا هُدِیتُمْ لِقَصْدٍ أَ فِی مِثْلِ هَذَا ینْبَغِی لِی أَنْ أَخْرُجَ إِنَّمَا یخْرُجُ فِی مِثْلِ هَذَا رَجُلٌ مِمَّنْ أَرْضَاهُ مِنْ شُجْعَانِكُمْ وَ ذَوِی بَأْسِكُمْ» شما را چه می‏شود هرگز ره رستگاری نپویید و به راه عدل هدایت نشوید، آیا در چنین شرایطی سزاوار است كه من از شهر خارج شوم، هم اكنون باید مردی از شما كه من از شجاعت و دلاوری او راضی و به او اطمینان داشته باشم، به سوی دشمن كوچ كند.   منبع: خبرگزاری حج  


نسخه اصلی سایت
کلیه حقوق این سایت متعلق به پایگاه اطلاع رسانی شیعیان می‌باشد