به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شیعیان، «دیوان اشعار آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی» برای نخستین‌بار در بیست و یکمین دوره نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم عرضه شده است. این اثر که شامل سروده‌های مختلف در موضوعات گوناگون دینی و آیینی است، توسط انتشارات جمکران به مخاطبان نمایشگاه عرضه می‌شود. آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی در شعر سابقه طولانی‌‌ای دارند. عمده سروده‌های ایشان به موضوعات اخلاقی و دینی اختصاص دارد. گاه در میان اشعار ایشان، سروده‌هایی با موضوع سیاسی غالب در جامعه و انتقاد به برخی از عملکردها هم دیده می‌شود. زبان ایشان در شعر ساده و بی‌پیرایه است و همین امر درک اشعار برای عامه مردم را فراهم می‌کند. ایشان پیش از این در دیدار با برخی از اعضای انجمن‌های ادبی استان قم، شعری را اصیل عنوان کردند که مایه نشر دین باشد. ایشان در این دیدار به شاعران توصیه‌های مختلفی کرده و گفته بودند: اگر شاعر متعهد باشد و اشعار پرمعنا بسراید، از نعمت خدادادی خود، برای نشر دین استفاده کرده است. ضرر شعر فاسد حتی از مواد مخدر هم بدتر است. مهمترین نکته در مدح اهل بیت(ع) اخلاص است و اخلاص ارزش کار مداح و شاعر را دو چندان می کند. آیت‌الله‌العظمی صافی گلپایگانی، تعهد را روح و محور شعر دانسته و افزودند: چه بسا قصیده‌ای که از روی اخلاص سروده شده تأثیرش در ترویج معارف دین از مجاهدت و جهاد بیشتر باشد. اشعار شعرای پارسی گو، سرمایه ای غنی برای ترویج اخلاق و فرهنگ است. اگر فضای ادبی و هنری جامعه اصلاح شود، مردم به سوی سعادت و هدایت حرکت خواهند کرد. شاعرانی مثل عنصری و فرخی که اشعارشان بویی از تعهد نمی دهد، نباید به عنوان الگو مطرح شوند. سروده ذیل نمونه‌ای از اشعار ایشان درباره ماه مبارک رمضان است: «در آمد بار دیگر ماه یزدان به فرّ و شوکت و فیض فراوان صباح مکرمت گردید طالع منور شد جهان از طلعت آن بهار توبه و آمرزش آمد مه ایمان و عید حق پرستان نسیم مغفرت هر سو وزان است سحاب مرحمت باشد خروشان مه روزه است و هنگام عبادت خوشا حال نکوی روزه داران در آ در مکتب «صوموا تصحوا» که در آن می‌شود امراض درمان هلا بر خود بنازید و ببالید که ایزد را در این ماهید مهمان الا ای معصیت کار گرفتار! که از کردار خود هستی پشیمان چرا بیگانهای از درگه دوست؟ چرا حال تو زار است و پریشان؟ بنه تاریکی جهل و ضلالت بیا در پرتو انوار قرآن...»