عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَيْلِ قَالَ سَمِعْتُ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ علیه السلام يَقُولُ: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ علیه السلام فِي شَهْرِ رَمَضَانَ وَ مَاتَ فِي الطَّرِيقِ لَمْ يُعْرَضْ وَ لَمْ يُحَاسَبْ وَ قِيلَ لَهُ ادْخُلِ الْجَنَّةَ آمِناً.[1] محمّد بن الفضل مى‏گويد: از حضرت جعفر بن محمّد عليه السّلام شنيدم كه ‏فرمود: كسى كه قبر حسین بن علی عليه السّلام را در ماه رمضان زيارت كند و در راه بمیرد ، در معرض عتاب و خطاب قرار نگرفته و نسبت به اعمالش محاسبه صورت نمی گیرد ، و به او گفته مى‏شود: داخل بهشت شو در حالى كه در امان هستى. عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیه السلام أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ زِيَارَةِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنِ علیه السلام فَقِيلَ: هَلْ فِي ذَلِكَ وَقْتٌ هُوَ أَفْضَلُ مِنْ وَقْتٍ؟ فَقَالَ: زُورُوهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ فِي كُلِّ وَقْتٍ وَ فِي كُلِّ حِينٍ ، فَإنَّ زِيَارَتَهُ علیه السلام خَيْرُ مَوْضُوعٍ ، فَمَنْ أَكْثَرَ مِنْهَا فَقَدِ اسْتَكْثَرَ مِنَ الْخَيْرِ وَ مَنْ قَلَّلَ قُلِّلَ لَهُ وَ تَحَرَّوْا بِزِيَارَتِكُمُ الْأَوْقَاتِ الشَّرِيفَةَ ، فَإنَّ الْأَعْمَالَ الصَّالِحَةَ فِيهَا مُضَاعَفَةٌ وَ هِيَ أَوْقَاتُ مَهْبِطِ الْمَلَائِكَةِ لِزِيَارَتِهِ ، قَالَ: فَسُئِلَ عَنْ زِيَارَتِهِ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ ، فَقَالَ: مَنْ جَاءَهُ علیه السلام خَاشِعاً مُحْتَسِباً مُسْتَغْفِراً فَشَهِدَ قَبْرَهُ علیه السلام فِي إحْدَى ثَلَاثِ لَيَالٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ أَوَّلِ لَيْلَةٍ مِنَ الشَّهْرِ أَوْ لَيْلَةِ النِّصْفِ أَوْ آخِرِ لَيْلَةٍ مِنْهُ تَسَاقَطَتْ عَنْهُ ذُنُوبُهُ وَ خَطَايَاهُ الَّتِي اجْتَرَحَهَا كَمَا يَتَسَاقَطُ هَشِيمُ الْوَرَقِ بِالرِّيحِ الْعَاصِفِ حَتَّى إنَّهُ يَكُونُ مِنْ ذُنُوبِهِ كَهَيْئَةِ يَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ ، وَ كَانَ لَهُ مَعَ ذَلِكَ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ حَجَّ فِي عَامِهِ ذَلِكَ وَ اعْتَمَرَ، وَ يُنَادِيهِ مَلَكَانِ يَسْمَعُ نِدَاءَهُمَا كُلُّ ذِي رُوحٍ إلَّا الثَّقَلَيْنِ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإنْسِ يَقُولُ أَحَدُهُمَا: يَا عَبْدَ اللَّهِ طََهُرتَ فَاسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ وَ يَقُولُ الْآخَرُ: يَا عَبْدَ اللَّهِ أَحْبَبْتَ فَأَبْشِرْ بِمَغْفِرَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْل‏.[2] از حضرت صادق علیه السلام پرسیدند: آیا زمانی هست که زیارت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام در آن زمان برتر از زمان های دیگر باشد؟ فرمود: حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام را در هر زمانی زیارت کنید ، زیرا زیارتش بهترین موضوع است. پس هرکس زیاد به زیارت حضرتش برود ، خیر زیادتری را طلب کرده است ، و هرکس کمتر به زیارت برود ، نصیبش نیز کمتر خواهد شد. امّا زیارت حضرتش را در زمان های با فضیلت قرار دهید. همانا اعمال نیک در آن زمان ها مضاعف می شود. در آن زمان ها ملائکه برای زیارت حضرتش نازل می شوند. در این هنگام از زیارت سیدالشهدا علیه السلام در ماه رمضان سؤال شد. حضرت فرمودند: هرکس در یکی از سه شب ، یعنی: شب اول ، شب نیمه و شب آخر ماه رمضان ، با حالت خشوع و اخلاص و استغفار نزد قبر حضرتش حاضر شود ، گناهان و خطاهایی که مرتکب شده است ، از او می ریزد همانگونه که باد سخت برگ های خشکیده را می اندازد ، و در نتیجه آنگونه که مادر وی را زاییده است از گناهان پاک می شود. بعلاوه برای او اجری چون اجر کسی که در آن سال به حج و عمره برود منظور می شود. پس دو ملک وی را ندا می کنند که هر صاحب روحی جز جن و انس ندای آندو را خواهد شنید. یک ملک می گوید: پاک شدی ، عملت را مجددا آغاز کن ، و ملک دیگر می گوید: ای بنده خدا ، محبت ورزیدی ، پس بشارت باد بر تو به واسطه مغفرت و فضل الهی که شامل حالت شده است. عَنِ الصَّادِقِ علیه السلام أَنَّهُ قِيلَ لَهُ: فَمَا تَرَى لِمَنْ حَضَرَ قَبْرَهُ يَعْنِي الْحُسَيْنَ علیه السلام لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ؟ فَقَالَ: بَخْ بَخْ مَنْ صَلَّى عِنْدَ قَبْرِهِ لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ عَشْرَ رَكَعَاتٍ مِنْ بَعْدِ الْعِشَاءِ مِنْ غَيْرِ صَلَاةِ اللَّيْلِ، يَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ بِفَاتِحَةِ الْكِتَابِ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ عَشْرَ مَرَّاتٍ ، وَ اسْتَجَارَ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ كَتَبَهُ اللَّهُ عَتِيقاً مِنَ النَّارِ ، وَ لَمْ يَمُتْ حَتَّى يُرَى فِي مَنَامِهِ مَلَائِكَةً يُبَشِّرُونَهُ بِالْجَنَّةِ ،وَ مَلَائِكَةً يُؤْمِنُونَهُ مِنَ النَّارِ.[3] از حضرت صادق علیه السلام سؤال شد: کسیکه در شب نیمه ماه رمضان در نزد قبر حسین بن علی علیه السلام حاضر شود، چه ثوابی منظور می شود؟ حضرت فرمود: عجیب است ، هرکس شب نیمه ماه رمضان در کنار قبر حسین بن علی علیه السلام بعد از نماز عشا به غیر از نماز شب ، ده رکعت نماز بخواند ، به این گونه که در هر رکعت یک سوره حمد و ده بار سوره توحید بخواند ، و از آتش جهنّم به خدا پناه ببرد ، خداوند او را از آتش آزاد خواهد نمود ، و نمی میرد تا آنکه در خواب ملائکه ای را می بیند که او را به بهشت بشارت می دهند ، و ملائکه ای را می بیند که او را از آتش جهنم ایمن می کنند.   [1]- بحارالأنوار ، ج 101،ص97 به نقل از کامل الزیارات/ وسائل‏الشيعة ، ج14 ، ص473به نقل از تهذيب [2]- بحارالأنوار ، ج 101،ص99به نقل از اقبال الاعمال [3] - بحارالأنوار ، ج 101 ، ص349 به نقل از اقبال الاعمال امین اوحدی